Af en toe krijgt ODD literair hoogstaande werkjes aan van onze (ex-)cliënten. We vroegen het heel lief en mochten enkele van Johny's brieven publiceren. Onderstaand stukje proza kregen we toe in het kader van het einde van de zomer.

Beste ODD’ers,

De zomer zit er weer op! Op veschillende plaatsen wordt het werk hervat. De bandwerker gaat terug aan de band staan, de bakker gaat terug naar zijn oven, en de hang-around gaat weer rondhangen. Alhoewel hij dat in zijn verlofperiode waarschijnlijk ook wel deed! Over workaholics gesproken!
En wat doet de straathoekwerker/-ster? Hij/zij hervat zijn/haar aktiviteiten opstraat. Het gaat hier wel om legale én nobele aktiviteiten, hé mensen. Sommige lieden zouden daar een niet zo positief beeld over kunnen hebben. Je weet hoe sommige mensen kunnen zijn. Maar het gaat hier dus wel om positieve aktiviteiten. Aktiviteiten waarbij mensen worden geholpen. Zoals ondergetekende bijvoorbeeld. Die daar nog altijd dankbaar voor is. Dankbaarheid die hij uit door “af en toe” een kaartje te sturen.
Da’s ook een manier om kontakt te houden met de mensen die je ooit hebben geholpen. En op wie je hopelijk nooit meer een beroep moet doen. Natuurlijk ben ik (en bij uitbreiding “je” in de zin van “men”) die mensen dankbaar die me geholpen hebben, maar je hoopt toch altijd dat “je” niet hervalt, hoe zwaar geladen dit woord misschien ook is.
Ondertussen stel ik het redelijk goed – ook dankzij de hulp van het opvanghuis Het Wagewiel (nog altijd niet vermeld in de Libelle, om maar iets te noemen, een tijdschrift met een grote oplage). Zelf resideer ik – dankzij deze mensen – al een tijdje in de Jan Van Rijswijcklaan. Ik heb nog alleen een krik nodig. Een krik? Ja, om mijn huidige status op te krikken! Grapje natuurlijk. Alhoewel, als ik naast mijn schoenen begin te lopen, kan iemand die dan komen brengen, aub?

Groetjes,
(JUST) Johny.